เกิด                      ประมาณ พ.ศ.2438

อุปสมบท               ปี พ.ศ.2458  หลวงพ่อปาน  วัดบัวขาว เป็นพระกรรมวาจาจารย์

มรณภาพ               ปี พ.ศ.2500

          พุทธศักราช 2454 ณ วัดลาดบัวขาว ตำบลหัวไทร อำเภอบางคล้า จังหวัดฉะเชิงเทรา

          พระอุปัชฌาย์ พระครูรอด วัดคลองเขื่อน ตำบลคลองเขื่อน อำเภอบางคล้า จังหวัดฉะเชิงเทรา

          พระกรรมวาจาจารย์ พระอาจารย์ปาน เกสโร วัดลาดบัวขาว (เจ้าอาวาสรูปแรก) ตำบลหัวไทร อำเภอบางคล้า จังหวัดฉะเชิงเทรา 

          พระอนุสาวนาจารย์ พระอาจารย์เที่ยง วัดหัวไทร ตำบลหัวไทร อำเภอบางคล้า จังหวัดฉะเชิงเทรา 

เรียนหนังสือกับพระอาจารย์ปาน เกสโร เจ้าอาวาสวัดลาดบัวขาว

 

          เป็นพระฝ่ายวิปัสนาธุระ เดินธุดงค์ตลอดชีวิต ปีละประมาณ 5 เดือน เป็นหัวหน้ามีพระไม่ต่ำกว่า 100 รูป ร่วมปฏิบัติธุดงค์วัตร มีคฤหัสถ์ติดตามประมาณ 20 คน ก่อนเป็นเจ้าอาวาสท่านเดินธุดงค์ตลอด 2-3 ปี จึงกลับวัด ปี 2487 สมเด็จพระอริยะวงศาคตญาณ สมเด็จพระสังฆราชสกลมหาสังฆปรินายก(แพ ติสสเทโว) วัดสุทัศเทพวราราม กรุงเทพมหานคร ได้มีพระบัญชา ให้พระมหาสงัด นำตู้พระไตรปิฏกพร้อมคัมภีร์ เครื่องลายครามและพรมมาถวายโดยทางเครื่องบิน เพราะทรงทราบในจริยาวัตรจากคนใกล้ กล่าวว่า”ทางวัดสุทัศน์ฯ นิมนต์หลวงพ่อไปนั่งปรกถึงสามครั้ง แต่ท่านไม่ไปแม้แต่ครั้งเดียว

ปี 2467 เป็นเจ้าอาวาสวัดลาดบัวขาว

          ปี 2499 เป็นพระครูชั้นประทวน มีเรื่องเล่าว่า”(สมัยก่อนมีการรับพัดเหมือนพระครูสัญญาบัตร) ถึงเวลาท่านไม่ไปรับ บอกว่าไม่ได้ขอ ใครให้ก็เอามาให้เอง ร้อนถึงเจ้าคณะจังหวัดต้องเอาพัดมาถวายเมื่องานฝังลูกนิมิตวัดโพธิ์บางคล้า แล้วท่านก็ฝากพระครูสุตาลงกชไว้ แสดงให้เห็นว่าท่านไม่ยึดติดในตำแหน่ง ท่านเป็นพระที่มีสติปัญญาเฉียบแหลม ทรงจำพระปาฏิโมกข์ ท่องเพียง 7 วัน แต่พอให้เป็นคู่สวดท่านนำเป็นสวนไม่ได้ คือไม่สวดให้ใคร

1. รักษาคนวิกลจริตด้วยยา กดด้วยมีดอีโต้ ลงอาคม (จิตวิทยา) มีผู้มาให้รักษาตลอด>>

2. รักษาโรคทุกอย่างด้วยมีดอีโต้ และเป่าพ่นน้ำหมาก รดน้ำมนต์ วาจาสิทธิ์>>

3. มีพลังทางจิตสูง แปลงกายเป็นเสือสมิงได้ หายตัว สมัยท่านอยู่กับหลวงพ่อคง วัดชำป่างาม สามารถย่นระยะทางบิณฑบาตรแถบพระขโนงกับหลวงพ่อคงผู้เป็นอาจารย์>>

4. อดีตเจ้าคณะจังหวัด วัดสัมปทวน เมตตาท่านมาก เพราะความเป้นพระตรงไปตรงมา พ.ศ.2469 ท่านหล่อพระธัมมจักรที่วัดลาดบัวขาว ทองเหลือง ทองแดง ลงหิน ทองคำ เหลือจากเทองค์ใหญ่ นายช่างแถว อ.พยุหะคีรี ทำพระนักษัตรให้โดยเก็บเงินทีหลัง เพราะท่านไม่อยากทำถูกนายช่างยัดเยียดให้ทำ ครั้นเวลาผ่านไปนายช่างก็มาเก็บเงิน ท่านไม่มีจ่ายให้ จึงฟ้องเจ้าคณะจังหวัดหลายครั้ง เจ้าคณะจังหวัดก็มาสอบสวน จะปลดจากเจ้าอาวาส ท่านก็พูดทำนองว่า ปลดผมก็ออกเพราะไม่อยากจะเป็น >>

มีอยู่ครั้งหนึ่ง ที่เจ้าคณะจังหวัดมาที่วัด ลูกศิษย์นิมนต์หลวงพ่อให้ไปต้อนรับที่ท่าน้ำ ท่านบอกว่ามาจากไหนมาได้ ถึงวัดแล้วไม่ขึ้นวัดก็อยุ่ในเรือ กูไม่ไป จนกระทั้งปี พ.ศ. 2480 ท่านจองกฐินเพราะเชื่อมั่นในศีลาจารวัตร ของหลวงพ่อ นำคณะมาถวายสิ่งของโบราณ เช่น ตุ่มน้ำโบรารเขียวไข่กา เครื่องลายครามกระโถน ฯลฯ ปัจจุบันยังมีให้ชม

          หลวงพ่อเชิดท่านมีเรือประจำตัวของท่านชื่อเรือมาตรประสาทพร ใช้เป็นยานพาหนะเวลาไปไหนมาไหนในสมัยนั้น เวลาได้ล่วงเลยมาถึงปัจจุบันเรือได้หายไปจากวัดนานแล้ว จนกระทั่งนายประเสริฐ รอดอุดม ฝันเห็นหลวงพ่อเชิด ท่านถามว่าเอาเรื่อไปไว้ที่ไหน ต่อจากนั้น ได้เดินทางไปหาซื้อถังตวงข้าว 2 ลูก ไปข้ามน้อยได้ 1 ลูก เขตน้ำนา 1 ลูก ได้เอามาไว้ที่บ้านนายแหยม เลยมองเห็นเรือจอดอยู่บนบก และตากแดด เรือหลวงพ่อเชิดลำนี้มีคนนำมาถวายที่วัดไผ่ขวาง จึงจำเป็นต้องจัดทอดผ่าป่าขอซื้อเรือคืนกลับมาในวันที่ 29 กรกฏาคม 2550 ซึ่งเรือลำนี้ทำจากไม้ตะเคียนอายุ 100 กว่าปี ปัจจุบันยังอยู่ที่วัด

 

          ท่านได้สร้างวัตถุมงคลเอาไว้ในปี พ.ศ.2469  จำนวน 2 ชนิด คือ เหรียญหล่อประจำปีเกิด  เป็นพิมพ์สี่เหลี่ยมรูปพระพุทธ มีอักขระด้านหลัง ส่วนด้านล่างเป็นสัญลักษณ์ประจำปีเกิด  หล่อด้วยเนื้อโลหะผสมประเภททองเหลือง  พร้อมทั้งได้สร้างรูปเหมือนหล่อขึ้นมาพร้อมกัน ซึ่งมือขวาจะถืออีโต้  ก้นจะบรรจุผงพุทธคุณ

          พุทธคุณในวัตถุมงคลของท่านเด่นทาง  แคล้วคลาด